Wed, 2010-10-27 15:38
พจนา คำหนัก
ฝนตก น้ำท่วม ท้องหิว ลมพลิ้ว หวิวเหว่ เหน็จหน่าย
พ่อแม่ ไม่อยู่ ข้างกาย แล้วจะ มีใคร ทดแทน
ยืนรอ นั่งรอ โดดเดี่ยว คอยเหลียว ดูเขา ทั้งสอง
ไม่อาจ กลั้นน้ำ ตานอง โซ่ตรวน จองจำ จากไป
ชีวิต พลิกผัน เกินคาด อยู่อย่าง จำกัด ฉไน
คนชั้น ตัวเล็ก กรรมใด ไร้ด้วย ศักดิศรี ตัวตน
หัวใจ เปราะบาง ถูกย่ำ เช้าค่ำ ดิ้นรน บนถนน
รับจ้าง ค่าแรง ต่ำจน อดทน ท้าทาย ชะตา
แรงน้อย รึสู้ แรงใหญ่ ผู้เถื่อน ดาหน้า เทศนา
กำหนด กฎ กติกา คนดี ต้องมา ปกครอง
เรามัน ไอ้ตัว กระจ้อย รับผล พลอยเสีย ทั้งผอง
แหงนหน้า สู้แสง ฟ้าลำพอง ป่าวร้อง ว่านี่ คืออธรรม
แหงนหน้า สู้แสง ฟ้าลำพอง ป่าวร้อง ว่านี่ คืออธรรม!
ขอส่งกำลังใจถึงลูกๆ ของนักโทษการเมือง
27 ต.ค. 53
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น