Tue, 2010-11-02 18:10
หน้าที่ ‘ปัญญาชน’ คือรื้อสร้างสังคมทราม
‘อาวุธ’ คือ คำถาม อันวิพากษ์ยุคสมัย
ภาระใช่เพียงโก้ และอวดเก่งอย่างจัญไร
เสนอหน้ากันค้าขาย วิญญาณตนบ่ห่อนเกรง
เป็นทาสระบอบชั่ว ก็คือ ‘สัตว์’ เท่านั้นเอง
ถอยหลัง บ่ ยำเยง จักเสียค่าความเป็นคน
หน้าที่ย่อมถือดวง- ประทีปแจ้งแก่มวลชน
เบิกทางแห่งเหตุผล เพื่อหักล้างความงมงาย
หากลมพัดอึงอื้อ จงหยัดถือ แม้นวับหาย
เปลวเพลิงเพียงประกาย ก็จักกลับมาโหมแดง
‘จุดไฟ - กลางสายลม’ ให้สุมร้อนบ่อ่อนแรง
จักลามและสำแดง ประกายไฟไปตามลม
คราวนี้ จักลุกไหม้ ทำลายล้างความขื่นขม
โครงสร้างอันโสมม จักพังครืนลงกับตา
‘ปัญญา คือ อาวุธ’ ใช้ยงยุทธ์แหละฟันฝ่า
สำคัญต้องหาญกล้า ใช่ตัวรอดเท่านั้นพอ
ต้องกล้า ที่ควรกล้า ที่ควร ‘ล้าง’ บ่ต้องรอ
ใช่อาย แหละหงิมหงอ ถนัดเก่งในทีวี
นี่แหละ ‘ราษฎร์ภาระ’ จงกุมมั่นบ่รอรี
ภาระ แหละหน้าที่ ของชนชั้น ‘ปัญญาชน’
อติเทพ ไชยสิทธิ์
31 ตุลาคม 2553
เขียนถึง 'ปัญญาชน' ในวันครบรอบการเสียชีวิตของลุงนวมทอง ไพรวัลย์
ขณะที่คนขับรถแท็กซี่ตัดสินใจพลีชีพเพื่อประชาธิปไตย มี 'ปัญญาชน'
จำนวนมากสนับสนุนการรัฐประหาร
http://prachatai.com/journal/2010/11/31720
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น