สนับสนุนการทำกิจกรรม ส่งเสริมประชาธิปไตยของชาวเชียงใหม่ ร่วมกับศูนย์ประสานงานกลาง นปช.แดงเชียงใหม่

ชื่อบัญชี นปช.แดงเชียงใหม่ ธนาคารออมสิน เลขที่บัญชี 02 0012142 65 7 ( มีผู้รับผิดชอบบัญชี 3 ท่าน )

ติดต่อเรา deangchiangmai@gmail.com

ราบสวัสดี พี่น้องทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือน บล็อค นปช.แดงเชียงใหม่ ขอเรียนชี้แจงสักนิดว่า เรา ”แดงเจียงใหม่” เป็นกลุ่มคนชาวเจียงใหม่ที่เคารพรัก กติกาประชาธิปไตย ต่อสู้และต่อต้านเผด็จการทุกรูปแบบ อยากเห็นประเทศชาติภายภาคหน้า มีความเจริญ ประชาชนรุ่นลูกหลานของเราอยู่อาศัยอย่างร่มเย็นเป็นสุขในประเทศของพวกเราเอง ไม่มีกลุ่มอภิสิทธิ์ชนกลุ่มใดมาสูบเลือดเนื้อ แอบอ้างบุญคุณเฉกเช่นในยุคนี้ที่พวกเราเห็น การที่จะได้รับในสิ่งที่มุ่งหวังก็ต้องมีการต่อสู้แสดงกำลังให้สังคมได้รับรู้ และเพื่อที่จะให้กลุ่มบุคคลที่มีอำนาจในปัจจุบันได้เข้าใจในสังคมที่ก้าวหน้าเปลี่ยนแปลงไป ไม่อาจฝืนต่อกระแสการพัฒนาของโลก การต่อสู้ร่วมกับผองชนทั่วประเทศในครั้งนี้ เรา “ แดงเจียงใหม่ “ ได้ร่วมต่อสู้ทุกรูปแบบ และในรูปแบบที่ท่านได้เข้ามาร่วมอยู่นี้ คือการเผยแพร่ข่าวสารต่อสังคม เรา “ แดงเจียงใหม่ “ ได้สร้างเวปบล็อคไว้ 2 ที่ คือที่นี่ “ แดงเจียงใหม่” สำหรับการบอกกล่าวในเรื่องทั่วไป และอีกที่หนึ่งคือ “ Daeng ChiangMai “ สำหรับข่าวสารที่เราเห็นว่ามีประโยชน์ต่อการรับรู้ข่าวสารในการร่วมทำกิจกรรมของพี่น้องประชาชน


เชิญร่วมสร้างขวัญ และกำลังใจให้เพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมกันครับ
“แดงเจียงใหม่” " Daeng ChiangMai "

รักประชาธิปไตยไม่เอาเผด็จการ ต่อต้านการรัฐประหารทุกรูปแบบ สร้างขวัญกำลังใจและความสุขเพื่อปวงชน

การสังหารหมู่ที่กรุงเทพฯ : สมุดปกขาวโดยสำนักกฎหมาย Amsterdam & Peroff การสังหารหมู่ที่กรุงเทพฯ . ไพร่สู้บนเส้นทาง ๗๘ ปี ประชาธิปไตย ( ๒๔๗๕ - ๒๕๕๓ ) จรรยา ยิ้มประเสริฐ Voter's Uprising Thai

วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

อรุณรุ่ง สัตย์สวี... บทสนทนาระหว่างข้าพเจ้ากับผู้รักชาติ


คำถามเขาเด็ดขาด รักชาติไหม?”
ข้าฯทอดถอนลมใจไล่ความหนาว
ซุนฟืนเพิ่มเติมเชื้อเมื่อถึงคราว
เปลวไฟวาวโชนช่วงเงาดวงตา

ข้าฯตอบอย่างแน่นหนัก ไม่รักชาติ!
ขอประกาศต่อแผ่นดินและแผ่นฟ้า
ชาติที่รัฐครอบงำไม่นำพา
ชาติที่กล้าทอดทิ้งสิ่งสำคัญ

จะรักชาติอย่างที่เป็นได้เช่นไร
ประชาชนสิ้นไร้แม้แรงฝัน
ข้าวสารกรอกหม้อไหไปวันวัน
สัตว์เลื้อยคลานฝูงนั้นกลับรุ่งเรือง

มันอิ่มหมีพีมันบนชั้นเทพฯ
มันสูบเสพเลือดประชาฯจนหน้าเหลือง
ในร่างทรงขรึมขลังมลังเมลือง
เมืองทั้งเมืองทุกข์ท้อไม่พอเพียง

ให้รักชาติเช่นนี้ไม่มีทาง
เผด็จการกร่างกี่ครั้งไม่ฟังเสียง
ปล้นประชาธิปไตยไปหมดเกลี้ยง
กี่ศพเรียงตายฝังเลือดหลั่งริน

นักการเมืองขี้ฉ้อก็ใช่ย่อย
น้ำลายย้อยเยิ้มไหลแค่ได้กลิ่น-
งบประมาณจ้องงับทรัพย์แผ่นดิน
ไม่ยลยินทุกข์ประชาฯน่าละอาย

เขาถามซ้ำทำไม ไม่รักชาติ?”
ลมหนาวบาดเนื้อหนั่นมีวันหาย
แต่ความเชื่อเรื้อรังยังไม่ตาย
นี่คือความเลวร้ายอันน่ากลัว

เขาซักซ้ำย้ำหนัก รักชาติไหม?”
ข้าฯตอบ ไม่มีทางพลางส่ายหัว
รักอย่างไรกันเล่าชาติเมามัว
ตุลาการชาติชั่วอุ้มตัวมาร

อเปหิตัวเองไปไม่รักชาติ !
เขาหยิบยื่นคำขาดอย่างอาจหาญ
ไม่รัก...ก็ ขอให้ ไปจากบ้าน
อย่าเกะกะระรานพาลเกเร

เปลวไฟวาวโชนช่วงเงาดวงตา
หนาวเหน็บในอุราสุดว้าเหว่
ลุกเดินจากกองฟอนลงนอนเปล
ผู้รักชาติโซเซไปไร้คำลา

ดาราพร่างกลางดึกศึกนี้หนัก
รัตติกาลมืดนักชักกังขา
เห็นตะคุ่มเดินวนบนศรัทธา
ใช่ผู้กล้ารักชาติหรือทาสใคร ?

ข้าฯยืนยันมั่นครองรักของข้าฯ
รักในมวลประชาฯจวบฟ้าใหม่
รักสันติ เสรี ประชาธิปไตย
ความเท่าเทียมนั่นไซร้...ที่ข้าฯรัก

อรุณรุ่ง สัตย์สวี
************
โดย นักข่าวชาวรากหญ้า
20 พฤศจิกายน 2553

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น