ข้อคิดสำหรับพี่น้องร่วมขบวนการแดง?by Piangdin Rakthai

Porsche

---

หมายเหตุ: เขียบทความนี้มานานเกือบปีแล้วครับ
แต่วันนี้ ความคิดเหล่านี้ก็ยังนำมาปรุุงต่อ
และเสริมกับแนวทางมดแดงล้มช้างได้ครับ
ขอฝากพิจารณานะครับ

อุปสรรคสำคัญที่คนสีแดงต้องก้าวข้ามให้ได้

ในขณะที่คนหัวใจสีแดงได้ต่อสู้เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยมาต่อเนื่อง
ตั้งแต่รัฐประหาร 49
และขยายตัวจนแดงไปทั่วแผ่นดินในขณะนี้นั้น คนเสื้อแดงได้
เรียนรู้และปรับเปลี่ยนความคิดรวมถึงแนวทางการเคลื่อนไหวมากมาย
และยังมีอะไรอีกมากมายที่พวกเราจะต้องทำเพิ่มอีกมากมาย
เพราะกลุ่มเผด็จการที่แย่งอำนาจมาครองเกือบทุกระบบ
ภายใต้ระบอบเผด็จการนั้น
ท่าทางจะไม่ยอมหยุด
และคงจะปล่อยพิษออกมาอีกหลายยก...

สิ่งที่สำคัญที่สุดต่อความสำเร็จของคนสีแดง คือจำนวนคนไทยมหาศาล
ที่ตื่นแล้วจากความหลง
ตื่นแล้วจากความหลอกลวง
ตื่นแล้วจากความเป็นไทยแบบผิด ๆ
ตื่นแล้วจากการแบ่งแยกชนชั้น
ตื่นแล้วจากการเป็นทาสของระบอบที่ตอแหล
หากจำนวนคนไทยที่ตื่นแล้วนี้ เกินครึ่งของประชาชนที่มีสิทธิในการเลือกตั้ง
หากมีการเลือกตั้งหรือลงประชามติระดับชาติหรือระดับท้องถิ่น
พรรคของประชาชนก็จะชนะทุกครั้ง
หากมีการแสดงพลังต่อต้านสิ่งใด ก็จะเป็นผลสมเจตนา
อยากเปลี่ยนสีฟ้าก็จะทำได้ อยากเปลี่ยนหน้าดินก็จะทำได้
และพลังมหาศาลที่พิสูจน์รู้ได้ชัดเจนนี้เอง หากมีการจัดการให้ดี
ก็จะเป็นชัยชนะกว่าครึ่งหนี่งของการต่อสู้
เพราะใครก็ได้ที่มานำฝูงชน จะทำอะไรก็จะได้ดั่งใจ

แต่อุปสรรคสำคัญของคนเสื้อแดงก็คือ
คุณภาพในหัวใจและความคิดของคนเสื้อแดงเอง
หากหนทางประชาธิปไตย คือ
การเคารพในเสรีภาพ ความเสมอภาค และการสร้างภราดรภาพ
คนเสื้อแดงต้องแสดงออกในคุณลักษณะเหล่านี้ให้ประจักษ์
เพราะความเชื่อที่เป็นอุดมการณ์
และนำไปสู่การแสดงออกอย่างกลมกลืนแท้จริงเท่านั้น
ที่จะดลใจให้คนที่ยังไม่ตื่น ไม่รู้ ไม่เลิกหลง กลับตัวได้
และคนสีแดง จำเป็นต้องทำให้คนอีกมากมายกลับตัวให้ได้
แล้วหันมามองคุณค่าประชาธิปไตย ร่วมทางเดินเดียวกัน
สู่เป้าหมายเดียวกันกับพวกเรา

เมื่อเราสามารถดึงคนไทยมาร่วมใจ ร่วมแนวทางได้เพิ่มขึ้นแล้วนั่นแหละ
ที่เราจะทำในสิ่งที่ต้องทำ
เพื่อให้เกิดสิ่งที่ต้องเกิดก่อนการได้มาซึ่งเสรีประชาธิปไตย

คนมหาศาลเหล่านี้ จะเริ่มทำสิ่งต่าง ๆ เช่น
ถือไฟฉาย จุดตะเกียง
หรือแม้แต่เทียน พร้อมส่องไปยังเจ้าของลัทธิเผด็จการ
จนคนถูกส่องไฟอายต้องยอมถอดหน้ากากยอมแพ้

แค่ส่งเสียงพร้อมกัน ทหารก็ต้องถอยทัพกลับ

แค่เลิกทำงานพร้อมกัน ก็ทำให้ประเทศไทยเป็นอัมพาตได้

แค่พร้อมใจกันเลิกสนับสนุนกิจการใด ก็ทำให้กิจการนั้นล่มจมได้

แค่กระซิบเสียงพร้อมกัน ก็ทำให้เสียงสะท้านไปทั่วแผ่นดินได้ ฯลฯ

เมื่อใดก็ตามเราก้าวถึงจุดนี้ ประเทศไทยจะถูกจารึกว่า
เป็นประเทศแรก ที่ได้มาซึ่งเสรีประชาธิปไตยฉบับเต็ม
โดยไม่นองเลือด เช่นเดียวกับการเลิกทาส ที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว

วันนี้ คุณอดทนที่จะอยู่ร่วมและเรียนรู้กับคนสีอื่นบนพื้นฐานภราดรภาพ
และการเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นคน เสรีภาพ
และความเสมอภาคของการแสดงออกได้หรือไม่?

วันนี้ คุณอดทนที่จะอธิบายและรับฟังความเห็นต่างได้ดีหรือไม่?

วันนี้ คุณพูดเหตุผลให้คนหลงได้เข้าใจเจตนาดี
และผลดีที่ทุกฝ่ายจะได้ด้วยความอดทนและด้วยเหตุผลที่แท้จริงหรือไม่?

และมีอีกหลายคำถาม ที่คนเสื้อแดงต้องถามตัวเอง
เพื่อให้แน่ใจว่า เราเป็นและทำตัวสอดคล้องกับสิ่งที่เราเรียกร้องหามาตลอด

อุปสรรคสำคัญที่สุด ไม่ได้อยู่ที่ไหนไกล
... อยู่ส่วนบนสุดของร่างกาย ระหว่างสองไหล่นั่นเอง

วันนี้...
ประชาชน ต้องผันตัวเป็นเหมือนมดแดงจำนวนมหาศาล
ที่เกิดจากแต่ละตัวที่มุ่งมั่นด้วยความเชื่อว่า
มดแดงตัวน้อย ๆ นี้
หากรวมตัวกัน หากมีเป้าหมายเดียวกัน หากไม่ย่อท้อ
หากวิ่งไปหาจุดตายช้างอย่างไม่ย่อท้อ วันหนึ่ง เราล้มช้างได้....

http://www.facebook.com/?sk=messages#!/?page=1&sk=messages&tid=1498773079742