โดย อรุณรุ่ง สัตย์สวี
ภายในห้องสัมมนาประชาธิปไตย
๗๘ ปีประเทศไทยยังไม่เปลี่ยน
การปกครองได้แต่ท่องในแบบเรียน
อันมีคือแสงเทียนสู่หลุมพราง
เห็นลิบลิบที่ตีนท่าคิดว่าใช่
ผู้ก่อการฯ จุดคบไฟส่องสว่าง
คณะราษฎร์ประกาศกล้าพลิกฟ้ากว้าง
แสงปลายทางจำรัสจ้าอนาคต ???
ลมพัดพลิ้วทิวไผ่ไหวเพียงครู่
แผ่วลมลู่ไผ่ต้านมารปรากฏ
สยามเศร้าใต้เงาทรามอันงามงด
กดหัวข้าประชาราษฎร์ชั่วชาติปี
อสูรฟื้นคืนอำนาจผงาดฟ้า
พสุธาลุกไหม้ไปทุกที่
ศักดินาอำมาตย์ชั่วแลตัวดี
๗๘ ปีประชาชนทนกล้ำกลืน
ภายในห้องสัมมนาประชาธิปไตย
ปลุกเสรีประชาไทยให้ฟื้นตื่น
พายุฝนแสนห่าฝ่าควันปืน
ฝ่าเกลียวคลื่นวาทะเท็จเผด็จการ
สืบทอดต่อมรดกภารกิจ
แม้นท้องฟ้ามืดมิดทุกทิศด้าน
เพียงดาวส่องล่องเรือเหนือกฎกาล
ประชาธิปไตยเบ่งบานมินานวัน
บทสรุปสัมมนาข้านั่งหลับ
คณะราษฎร์โค้งคำนับในความฝัน
“ ขอน้อมรับความผิดคิดไม่ทัน
ย้อนกลับได้ในวันนั้นอันไม่มี
จึงขอส่งสารต่อผู้ก่อการฯ
เถิดลูกหลานจงต่อสู้กู้ศักดิ์ศรี
อนาคตประเทศชาติเป็นราษฎร์พลี
เพื่อราษฎร์มีสุขสล้างอย่างจีรัง ”
ภายในห้องสัมมนาประชาธิปไตย
แขวนภาพวาดขนาดใหญ่เป็นฉากหลัง
คนถือดาบคราบเลือดเลอะเกาะเกรอะกรัง
ยืนนิ่งฟังไพร่พร่ำ...สัมมนา ???
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น