บทกวีรำลึก 4 ปี
รัฐประหาร 19 กันยายน 2549
โดย กวีศรีประชา
Visa Khanthap
...
“แรงที่หลั่งเป็นวังและเวียงวิมาน
...จะลุกสลัดจากแอกที่อานขึ้นหยัดยืน”/
คำของ “จิตร” ยังปลุกวิญญาณให้ตื่น /
ฟ้ายังมืดเสมอเมื่อคืนที่ผ่านมา /
ฉากแห่งคุกที่ขังควบคุมกักกั้นอาณา/
ยังส่องเห็นแสงดาวแห่งศรัทธาอันทรนง /
จง “ภูมิศักดิ์” อย่างจิตรที่คิดมั่นคง
/ ตามราษฎรที่พึงประสงค์มิเสื่อมคลาย
/
เลือดและเลือดที่โลมใครโหมทำลาย /
คือหนี้ชีวิตแม้นคิดมากมายยังคาใจ
/
ทั้งการที่ก่อกระทำซึ่งกรรมอันใด/ ผู้ก่อทั้งหมดต้องชดต้องใช้ซึ่งหนี้กรรม
/ โหดและโทษถ่อยเถื่อนบิดเบือนกระทำ
/ ต่อธรรมดา คนตาดำๆ จะจำนาน
/ สุดท้ายบวงสรวงสู่ชั้นสวรรค์วิมาน
/
สู่สุคติทุกดวงวิญญาณประชาไทย /
สาบานจะสืบจะทอดอุทิศทั้งจิตและใจ
/ สู้เพื่อประชา-ธิปไตย ตลอดกาล.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น