คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง บัวจมน้ำ
โดย กาหลิบ
ยิ่ง อายุมากขึ้น พุทธศาสนิกชนอย่างผมก็ยิ่งเข้าใจในการเปรียบเทียบมนุษย์กับบัวต่างระดับของ องค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้าลึกซึ้งขึ้น เพราะจริงเสียยิ่งกว่าจริง
มนุษย์ บางคนมีจิตพิสุทธิ์สว่างไสว เสมือนบัวที่ชูช่อพ้นระดับน้ำเป็นอันมาก เกินกว่าที่ความทุกข์ยากในบ่อบัวอันเกิดจากปลาหรือเต่าจะเบียดเบียนทำร้าย ได้
บาง คนอยู่ในระดับเรี่ยน้ำ มองสู่ที่สูงและทำจิตให้สูงตามได้เป็นระยะๆ แต่ก็ยังอยู่ในระดับที่สัตว์ทั้งหลายยังตอดเล็มและลากจมน้ำได้ หากไม่ระวังให้ดี
และ หลายคนก็เป็นบัวใต้น้ำ ยังไม่ได้ผุดได้เกิดไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน มีสภาพที่เกลือกกลั้วมั่วอยู่กับสรรพสิ่งในบ่อแคบๆ จนเนื้อตัวเต็มไปด้วยโคลนตม สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารเต่าปลาไป
นำ มามองสังคมไทยในขณะนี้ จะเห็นชัดเจนทีเดียวว่ามวลชนคนธรรมดาที่เริ่มตาสว่างและเรียกหาประชาธิปไตย อันแท้จริง เปรียบได้กับบัวระดับที่หนึ่งซึ่งโผล่พ้นน้ำมานานแล้วและกำลังชูช่องดงาม ด้วยกำลังปัญญาตน
มวล ชนส่วนใหญ่ในจำนวนนี้รวมทั้งตัวคนเขียน เป็นบัวใต้น้ำมาก่อนเก่า ครั้งหนึ่งเคยเอาปัญญาของตัวทั้งหมดฝากไว้กับความเชื่อเรื่องยอดมนุษย์ คิดว่าตัวเราก็เท่านี้ จะไปเปลี่ยนแปลงอะไรรอบตัวได้อย่างไร สยบยอมและรับเอาสิ่งที่เป็นอยู่ ก้มหัวให้กับผู้กุมอำนาจอย่างเต็มที่มาตลอด
ถาม เพื่อนฝูงญาติพี่น้องกี่คนๆ ก็แนะนำให้ทำอย่างนั้นทุกที เราก็ทำตามอย่างเซื่องๆ จนรับเชื่อมาเสียนานว่าหน้าที่ชี้นำสังคมมันไม่ใช่ของคนธรรมดาอย่างเรา แต่เป็นของใครก็ไม่รู้ที่เขามีบารมียิ่งไปกว่าเรา จนสุดท้ายก็ไม่เชื่อว่าระบบการเมืองที่ถือว่าเราทุกคนต่างเท่าเทียมและเสมอ ภาคกัน ที่เขาเรียกว่าระบอบประชาธิปไตยมันจะเป็นไปได้จริง
ระบอบ มหาอัศจรรย์เลยเฟื่องฟูอยู่บนหัวของประชาชนที่ถูกหลอกให้หมดความเชื่อมั่นใน ตัวเองลงไป เหมือนสัตว์ที่กินเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายเป็นอาหารมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา
พูดให้ง่ายเข้าก็คือ ระบอบประชาธิปไตยถูกกัดกินด้วยระบอบเผด็จการโบราณอย่างช้าๆ เคี้ยวเอื้องและเนิ่นนาน จนกระทั่งเหลือแต่กระดูก
แต่ แล้วเหตุการณ์รอบๆ ตัวก็กลายเป็นวิภวตัณหาผลักดันให้คนไทยดิ้นรนหนีห่างไปจากเหตุแห่งทุกข์ ซึ่งเพิ่งจะรู้ว่าอยู่ที่ใคร และพัฒนาตัวเองในทางธรรมขึ้นมาทุกวันจนตัณหานั้นกลายเป็นกุศลจิตขึ้นมาแทน
วันนี้ คนไทยทั้งมวล ไม่ว่าจะเป็นพุทธ คริสต์ อิสลามหรืออื่นใดก็ตาม จึงเรียกร้องในสิ่งที่บัวเหนือน้ำควรได้รับตามธรรมชาติ นั่นคือโอกาสที่จะได้เป็นคนโดยสมบูรณ์ เพียบพร้อมไปด้วยโอกาสที่จะโตขึ้นในทางปัญญาในแบบฉบับของตัวเองและไม่ต้อง ได้มาด้วยการยอมตัวเป็นทาสใครก่อน
แต่วันน้ีมีแนวโน้มแปลกประหลาดอย่างหนึ่ง บัวใต้น้ำหลายกอดูเหมือนกำลังจะกอดรัดมิให้บัวอื่นๆ สามารถชูช่อขึ้นเหนือน้ำได้
บัวเรี่ยน้ำที่กำลังจะโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำบางช่อถูกลากลงไปในน้ำ กลายเป็นบัวจมน้ำไป
นาน ไปก็จะไม่มีบัวที่ชูช่อเหนือน้ำได้อีกเลย เต่า ปลา และสารพัดสัตว์ก็อิ่มเอมเปรมใจ เพราะไร้ปัญญากันไปทั้งบ่อ เวียนว่ายตายเกิดกันอยู่อย่างนั้น
ทั้งนี้จากฝีมือของบัวล้าหลังในบ่อเดียวกันนั้นเอง
จะ เป็นเพราะกำลังต่อรองราคากับเต่า ปลา และสารพัดสัตว์ในเปือกโคลนนั้น เพื่อความอยู่รอดเพียงช่วงสั้นๆ ของตัวเองหรืออย่างไรก็ไม่รู้ได้ ก็เลยกลัวบัวบางช่อจะชูขึ้นเหนือน้ำและรับแสงได้ก่อน
ก็เลยต้องลากลงมาดักดานเท่ากัน.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
เรียบเรียงโดย Nangfa
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น