2 ตุลาคม, 2010 - 16:36 | โดย narongyuth
ความลับแห่งชีวิต
ฤๅ ลิขิตที่เผลอพล้ำ
ความล้าถอยรอยกรรม
ก็ร้อยเหนี่ยวเกี่ยวรอยทาง ฯ..
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๑๐ นี้ได้คัดเลือกเอาบทโคลงสี่สุภาพจากรวมเล่ม สายรุ้ง รุ่งเยือน โดยมีชื่อบท ว่า
" ตลาดนัดเพื่อชีวิตกับข้าพเจ้ารำ่เมามาย" ...ขอเชิญผู้ที่บังเอิญเผลอผ่านเข้ามาเชิญพิศอ่านแล..
ตลาดนัดเพื่อชีวิตกับข้าพเจ้าร่ำเมามาย
๏ เช้า – สาย – บ่าย, ป่ายพ้น เรียดราง
โรยเรื่อเฉดสีวาง หว่างหล้า
พื้นผืนผ่องพรายพราง พร่าพอก
ดอมดอกดาวเดื่อนฟ้า ระหย้าหยั่งฝัน ฯลฯ
๏ พรรณรายหวั่นคร้าม ความเมา
จิบจอกผ่องผุดเผา ผกกลั้ว
สวรรค์เกลือกอาจเฉา - เฉรูป
กากสูบกรังก่ายฮั้ว หื่นห้ามขมหวาน ฯ
๏ ถ้าสายธารเทือกเท้า ทางทวน
เวิ้งวกวงกระบวน วาดแก้ว
ฤา หลอนโลกเรรวน เรื้อรัด
ใจจัดจ่อเพริศแพร้ว เพริศพริ้งทางไหน...?
๏ ในแห่งหนแห่งห้วง หนเนาว์
ห้องแห่งย่ำหยั่งเขลา - ขลาดแม้น
ฉลาดกอบกรายเฉา เกิดดับ
กายกับใจอับแค้น คลุกคล้ำเน่าเหม็น ฯ
๏ เห็นตื่นต่อแต่งสร้าง สายใย จริงฤา
จึงต่างเหมือนแปลกนัย นั่นแท้
ทางท่วงท่าทางไหน วุ่นวิ่ง
ฤา สิ่งเฝ้าเพียรแก้ เกริ่นกู้กว่าสาย..!
๏ หมายน้ำใจจากฟ้า ฝากฝัน
น้ำนิ่งในเงาจันทร์ อาจเฝ้า
ฝากกองทุกข์เทียมทัน เทียบโศลก
หัวอกริ้วรากเหง้า งุ่มเงื้อกว่าหนำ...
๏ ขับลำนำบทนี้ นบถึง
ซึมซับนัยคำนึง ฝากนั้น
ขณะร่ายรำพึง ผืนฝั่ง
ฟ้าหยั่งดินใดกั้น ดื่มทิ้งอีกทาง...
๏ ระหว่างพบ – พราก, ห้อม - ล้อมวัย
สัตย์ซื่อ รู้สึกไหน หากกล้า
กระแสชโลมใจ ฝ่าส่อง
รอยร่องริ้วรายหน้า เพ่งหน้าเห็นเสมอ..
๏ เผลอวันผันพกเพ้อ ใฝ่หวัง
ระหว่างหวั่นรักชัง ชั่งแท้
เสาะแสงสว่างยัง ย่ำอยู่
ขย่อนเงื่อนปมแก้ กี่ครั้งกลั้วกลืน!
๏ ฝืนฝากฝืนฝั่งน้ำ ตาไหน
ฝืนขณะหายใจ ออกเข้า
ฝืนทำเพื่อสิ่งใด ดื่มดอก
หลอนหลอกโลกโศกเศร้า ดื่มทิ้งอีกที!..
.............................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น