โดยอานนท์ นำภาณ วันที่ 9 ตุลาคม 2010 เวลา 23:08 น.
แม่-ของประชาธิปไตย
@ คือผู้หญิง ผู้ยืนหยัด สัจธรรม
คือผู้ก่อ วีรกรรม นำยุคสมัย
คือผู้ถาง ทางเถื่อน จนเป็นไท
ผู้สอนให้ รู้ค่า "ประชาชน"
ผู้แรมรอน นอนถนน ถูกคนหมิ่น
มือเปื้อนดิน หมายปั้นดาว พราวเวหน
หอบความหวัง มาหว่าน กลางมณฑล
หยาดเหงื่อปน หยดเลือด สะทกสะท้อน
สองมือแม่ หยาบกร้าน กรำงานหนัก
สองแก้มแม่ มีรอยหยัก ขาดพักผ่อน
สองบ่าแม่ แข็งหยาบ เพราะหาบคอน
ผิวผ่าวร้อน แดดราน มานานปี
แม่จึงแกร่ง จึงกล้า จึงทรนง
จากบ้านสู่ ราชประสงค์ ทำหน้าที่
สวมเสื้อแดง ตัวเก่า เท่าที่มี
กับตีนตบ มาตบตี กาลีเมือง
ฟ้าทะมึน เทียมฝน กลอุบาทว์
ฝนทะมิฬ จึงสาด เสี้ยมฝนเหลือง
คนทะโมน โยนข่าว ให้คาวเคือง
ร่วมสร้างเรื่อง ก่อการร้าย พวกคนร้าย !
จึงเล็งหัว รัวห่า กระสุนโหด
สำเร็จโทษ ลงทัณฑ์ กันง่ายง่าย
นั่น!ไงคน ยิงเลย ยิงให้ตาย
นั่น!ฉิบหาย ล้มขมำ ยิงซ้ำเลย!
แม่วิ่งหลบ มันตามไล่ มันตามล่า
แม่วิ่งล้ม มันเตะหน้า คอมแบทเสย
ขยี้ตีน บดหน้า ฝ่าเท้าเกย
เฉกสังเวย เทวดา บัญชาการ
กระทืบทุบ ยุบท้อง แม่ร้อง อย่า !
กระแทกฝ่า มือแฝง แรงทหาร
แล้วลั่นไก ใส่แม่ อย่างสามาน
ร่างแม่ราน รนดิ้น ...ก่อนสิ้นใจ
เสื้อแดงซับ เลือดสาด จนสุดซับ
เสื้อแดงนับ ล้านล้าน ล้วนร่ำไห้
แม่คือ "แม่ของประชาธิปไตย"
บนโลกใหม่ ใบเก่า ที่เรารอ
แม่คือผู้ มาเพื่อ เสรีภาพ-
ที่ถูกสาบ ให้สิง บนหิ้งหอ
แม้หลายผู้ บูชา อย่างบ้าบอ
ให้ชูคอ เชิดขน บนวิมาน
แม่คือผู้ พลีร่าง สร้างเสรี
แม่คือวีรชน คนกล้าหาญ
เลือดที่รด ราชประสงค์ จงจดจาร
วีรกรรม อุดมการณ์ อันเที่ยงแท้
แม่จึงสวย ด้วยงาน และหยาดเหงื่อ
แม้ร่างเถือ ปืนดาบ อาบบาดแผล
ที่สวยสวย ด้วยเสื้อ เรื่อเพชรแพร
เขาเป็นเพียง หญิงแก่ ใช่แม่เรา ! @)))----
: " หากบทกวีนี้จะมีประโยชน์ต่อสังคมอยู่บ้าง ผู้เขียนขอมอบคุณความดีเหล่านั้น
แด่คุณจิตร ภูมิศักดิ์ ผู้เป็นดังแสงดาวแห่งศรัทธาของผู้เขียนและประชาชน
เสมอมาและตลอดไป"
- ขอบคุณภาพประกอบจากพี่เชนทร์ และขอคารวะจิตใจอันห้าวหาญของ " แม่"
๖ ตุลาคม ๒๕๕๓ , อานนท์ นำภา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น