Mon, 2010-12-13 02:33
พู้นเสียงไผ เป่าแคน แดนสะหวัน
แม่น ไกสอน พมวิหาน ลุงคนกล้า
ผู้เต้าโฮม ต้านฝรั่ง ศักดินา
ตีอเมริกา ขวาฟาสซิสม์
เพลงแคนลาย ขับลำ คอนสะหวัน
ย้ำยืนยัน ประชาชาติ ประชาสิทธิ์
ในดินดอนต้อนเหย้าทุกถิ่นทิศ
เพื่อชีวิตอิสระลาวร่วมแนว
คนสามัญปั้นเข้าเหนียวจ้ำลาบก้อย
กินกุ้งเล็กปลาน้อยแช่น้ำแจ่ว
เลี้ยงสำนึกทางการเมืองรุ่งเรืองแวว
ประชาชนคือคำแก้ว คือแก่นใจ
หลอมกันเป็นฝาทองแดงกำแพงเหล็ก
ทั้งแข็งเป็กและแน่นเหนียว เหยียดขยาย
"สาทาละนะลัดปะชาชนปะชาทิปะไต"
เดินทางยากลำบากไกลจึงได้มา
กำมั่นแน่น ในแนวทาง มารกซ์,เลนิน
ประกอบส่วนดินดูจีน รุกก้าวหน้า
สืบโคตรเหง้าขุนบูลมญาติกา
พัฒนา ไปคอยถ้า ประเทศไทย.......
บทกวีนี้เขียนในวาระรำลึกชาตะกาลปีที่ 90 ของ ลุงไกสอน พมวิหาน (13 ธันวา
1920 - 21 พฤศจิกา 1992) และวาระครบรอบการสร้างตั้ง
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว 35 ปี
ไม้หนึ่ง ก.กุนที / กวีราษฎร
11 DECEMBER 2010
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น