วันที่ท้องฟ้าไร้แสงตะวัน
ขาวโพลนไปทั้งผืน
ความหนาวเย็นกางแขนแผ่คลุมแผ่นดินสิ้นหวัง
เงียบสงัดและอ้างว้าง
หลังการเข่นฆ่านกเสรีภาพครั้งใหญ่
พิราบฝูงนั้นถูกจับขังกรง
โลกหมองเศร้าสังเวชความยุติธรรม
เลวร้ายยิ่งกว่านั้น
นกพิราบในกรงขังเผด็จการนับนิ้วท้อแท้แต่ละคืน
ความตายผุดขึ้นมาในหวังปลดปล่อยทุกข์ตรมของครอบครัวแต่ละวัน
กำลังใจจากภายนอกบรรเทาความเจ็บปวดรวดร้าวได้เพียงชั่วเวลา
จดหมายแต่ละฉบับฉาบทาด้วยความคับแค้น
คับข้องใจพอกพูนรันทดท้อทะลักออกมาจากกรงขัง
น้ำตาแต่ละหยดมิได้อุทิศให้ความแพ้พ่าย
มันเป็นทางออกของความอัดอั้นทั้งหมดทั้งมวลของเสรีภาพ
เป็นสัญญาณให้นกเสรีที่โบยบินอยู่รอบกรอบกรงได้ตระหนัก
ว่าแววตาไร้ปราณีของศัตรูเก่าแก่
เลวทรามเสียยิ่งกว่าที่เรามองเห็นหลายเท่านัก !!!
ความหนาวเย็นกดทับหนักหนาขึ้น
เมื่อดวงตะวันไร้ตัวตนลับลาไปอย่างแท้จริง
นกเสรีภาพเหม่อมองอิสรภาพนอกลูกกรงล่อยลอยห่างออกไป
น้ำตาระเหยแห้งกลับย้อนสู่ภายใน
เยียวยาบาดแผลตัวตนด้วยดวงใจกล้าแกร่งในอดีต
หยัดยืนอย่างมั่นคงในการต่อสู้อีกรูปแบบที่หัวใจเสรีกระทำได้
บนโลกที่เหน็บหนาวทั้งภายนอกและภายใน
โดย ดาว วัญ กุ๋ย
เป็นกำลังใจให้นักสู้เพื่อประชาธิปไตยทุกท่านที่ถูกรัฐเผด็จการกักขัง หลังได้อ่านจดหมายจากเรือนจำฉบับหนึ่ง เผยแพร่โดย ทนายอานนท์ นำภา
ผม คงไม่มีโอกาสออกจากคุกนี้แน่นอน พ่อแม่ผมเสียใจทุกวัน แฟนผมก็ออกจากงานมาเยี่ยมผมทุกวัน เดิมเราวางแผนจะแต่งงานกันปีนี้ ผมบอกให้เธอไปหาคนใหม่ได้แล้ว ผมขอตายดีกว่า
*********
เรื่องเกี่ยวเนื่อง
-บทกวีศรีประชา วิสา คัญทัพ:สำนัก “ราษฎรประสงค์” ประกาศกาย ที่ว่าการด้านกฎหมายของมวลชน
Posted by นักข่าวชาวรากหญ้า at 1/12/2011 01:21:00 หลังเที่ยง Share on Facebook
http://thaienews.blogspot.com/2011/01/blog-post_4252.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น