Tue, 2011-03-15 19:17
ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์
แด่เธอ…เซ็นได
เซ็นไดไสเป็นเฉกเช่นนี้
มหานทีคลุ้มคลั่งจากหนไหน
พัดถล่มจ่อมจมจนร่ำไห้
เกลื่อนกระจายลับหายไปทั่วเมือง
เห็นแต่ศพพบแต่น้ำที่เซ็นได
สึนามิโถมใส่ถล่มทั่ว
บ้านแตกคนตายหายตัว
เห็นทั่วมีให้เห็นที่เซ็นได
เซ็นไดเซ็นได..วันใบไม้เปลี่ยนสี
ปฐพีสั่นแยกแหวกคลื่นร้าย
ย่อยยับพินาศจมเพลิงไฟ
สำแดงเดชทันไรโรงนิวเคลียร์
เซ็นไดเซ็นไดวันปวดร้าว
คุกเข่าเศร้าจนน้ำตาไหล
จากนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว..เซ็นได
ร่องรอยทิ้งไว้คือบทเรียน
เช็ดน้ำตาเถอะ..เซ็นได
แล้วดอกไม้จะบานเปลี่ยนสีอีกหน
ปลุกชีวิตปลุกพลังของผู้คน
ให้หลุดพ้นห้วงยามราตรีกาล
สุดเศร้าเสียใจกับเธอด้วย
อยากช่วยฟื้นฟูอยู่ใกล้ๆ
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ
ดอกไม้จากเมืองไทยมอบให้เธอ
http://www.prachatai.com/journal/2011/03/33563
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น