เรื่องเล่าจากขุนเขา : ลำนำบทสุดท้าย " ศึกอนงค์นองเลือด " เรื่องเล่าอย่าไปเชื่อ

ขุนเขาเล่าต่อ :

ห่างหายไปนาน เพียงการงานต้องกระทำ
แต่ยังไม่ลืมลำนำ ร้อยถ้อยคำ บทต่อไป.......
มีความเล่าถึง อนงค์หนึ่งจากฟากฟ้า
อาสานำ คำบัญชา จากหนึ่งผู้ชรานำพาสู่ ร.ส.อ.
บัญชาอำมหิต ประกาศิต สั่งการแทน
มาแสน ให้ตายแสน ลบรอยแค้น ที่ฝังใจ
แต่แกนนำกลับล่วงรู้ ว่ากำลังสู้อยู่กับใคร
ก่อนดวงตะวันจะลับไป คำสั่งให้ “สลายชุมนุม”
ตามคำสั่ง หลังสลาย แดงแตกพ่าย ไร้ผู้นำ
กลุ่มคนชั่วเริ่มแผนระยำ ปัดการกระทำนำความชั่วสู่แดง
ไฟแรง แดงเป็นสาย สร้างความฉิบหายสู่แหล่งบันเทิง
อีกหลายแห่งเป็นทะเลเพลิง แดงหนีกระเจิงสู่ “เขตอภัยทาน”
แต่เหตุการณ์กลับรันทด แดงถูกยิงกดจากเบื้องสูง
กลิ่นเลือดเริ่มคาวคลุ้ง ซากศพกองสูง ไฟนรก ลามเลีย
90 ศพที่โดนเก็บ กับที่บาดเจ็บ ร่วม 2000
อีกหลายแสนที่เศร้าโศกสันต์ ไร้แรงโรมรัน แกนนำมอบตัว
เหตุการณ์ยังไม่สิ้นสุด เมื่อคนชั่วผุด ความคิดไอเดีย
จับกุมแกนนำ พรากลูกพรากเมีย กักขังมันเสียล่ามโซ่ผู้ก่อการ
สีแดงทัพแตกอีกครา หลังรวมกันมาท้าพญาช้างสาร
ดุจหญ้าแพรกถูกเหยียบแหลกลาญ พญาช้างสาร กำชัยเหนือแดง

.......เหตุการณ์ล่วงเลยผ่านพ้น ผู้คนเริ่มสับสนกับการกระทำ
ความนิ่งเฉยของคนเป็นผู้นำ แต่ยิ่งกระทำกลับยิ่งตอกย้ำความชัดเจน

โอ้.....ที่แท้เป็นท่านเองหรือ เฝ้าหลงนับถือกันมาแสนนาน
ทุกเสี้ยวลำนำ ของการเล่าขาน จนเป็นตำนานคือ “ท่านนั่นเอง”
ตาสว่างกันทั้งแผ่นดิน ถึงแดงจะสิ้น ก็ไม่กังขา
ที่หลงรัก ภัคดีกันมา บัดนี้สิ้นศรัทธา หมดค่านิยม

มาจนบัดนี้..............................
หนึ่งอนงค์ยังคงความศักดิ์สิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ยังเหนือฟ้า มหาศาล
บุรุษหนึ่งซึ่งอยู่ไกลในตำนาน ยังซมซานหลบหนีภัย ในต่างแดน
กองทัพแดงที่แตก แยกเป็นเสี่ยง เริ่มส่งเสียง รวมพลังกันอีกหน
รวมตัวมาเพื่อทวงถามความเป็นคน หลังต้องทนถูกตามล่าฆ่าชีวี

รำพึงสุดท้าย...........................
ศึกครั้งนี้ช่างใหญ่หลวงนัก เพราะเราตระหนักแล้วว่าเราสู้อยู่กับใคร
อนงค์ หนึ่ง อนงค์สองเป็นใคร เรารู้อยู่แก่ใจ เรารู้อยู่แก่ตน
แต่ความเป็นคนของเรายังคงอยู่ เราต้องสูเพื่อยืนบนแผ่นดินนี้ให้ได้
จากหลากหลายชีวีที่มีอันเป็นไป จะเป็นกำลังใจให้เราหยัดยืน
การต่อสู้คราครั้งหน้า คงจักต้องเอาชีวาเป็นเดิมพัน
เพราะครั้งนี้ไม่เราก็มัน หนึ่งชีวันต้องมีอันเป็นไป

....รอเถิดเหล่าผู้กล้าสีแดง ยามเมื่อแสงแรกแห่งปัจจุสมัยส่อง ฟ้าสีทองคงผ่องอำไพ สีแดงยังคงอยู่ตลอดไป

เพื่อชีวิตที่วิไล พร้อมการจากไปของ “ หนึ่งอนงค์”