Mon, 2010-12-13 01:04
เพียงคำ ประดับความ
เหงื่อที่หลั่งถั่งไหลจนดินชุ่ม
มือที่อุ้มโอบทั้งโลกอย่างโศกเศร้า
แรงกายที่ถ่ายเทสร้างสังคมเรา
มีใครเล่า...นอกจาก...ประชาชน
บ่าที่แบกปูนดินแลหินทราย
ทอดร่างไว้บนทิวทางถนน
ย้ายภูเขาเปลี่ยนทางน้ำลำธารวน
ประชาชนเท่านั้น...ใช่อื่นใคร
สร้างถนนหนทางสร้างปราสาท
สะพานพาดผ่านแผ่นฟ้าสูงสุดสาย
ตึกเวียงวังกำแพงเลื่อมสลักลาย
สำเร็จได้...ก็ด้วยมือประชาชน
ใครเล่าหรือคือผู้ทำงานหนัก
ใครเล่าเพียงตวงตักแต่ปลายผล
ใครคือผู้ตรากตรำอยู่อย่างทุกข์ทน
ประชาชน...ประชาชน...ใช่อื่นใคร
ใครคือรากฐานชั้นล่างผู้สร้างชาติ
จับไถคราดอยู่แรมร้างกลางนาไร่
แบกจอบเสียมเกรียมกร้านแดดแผดเผาใจ
ดื่มกินความยากไร้ทุกค่ำคืน
ใครกันเล่าแบกใครไว้บนบ่า
ใครสละหลั่งเลือดทาดินทั้งผืน
ใครแท้จริงคือผู้...สู้หยัดยืน
ใช่ใครอื่น...ประชาชน...ประชาชน...ประชาชน!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น