สนับสนุนการทำกิจกรรม ส่งเสริมประชาธิปไตยของชาวเชียงใหม่ ร่วมกับศูนย์ประสานงานกลาง นปช.แดงเชียงใหม่

ชื่อบัญชี นปช.แดงเชียงใหม่ ธนาคารออมสิน เลขที่บัญชี 02 0012142 65 7 ( มีผู้รับผิดชอบบัญชี 3 ท่าน )

ติดต่อเรา deangchiangmai@gmail.com

ราบสวัสดี พี่น้องทุกๆท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือน บล็อค นปช.แดงเชียงใหม่ ขอเรียนชี้แจงสักนิดว่า เรา ”แดงเจียงใหม่” เป็นกลุ่มคนชาวเจียงใหม่ที่เคารพรัก กติกาประชาธิปไตย ต่อสู้และต่อต้านเผด็จการทุกรูปแบบ อยากเห็นประเทศชาติภายภาคหน้า มีความเจริญ ประชาชนรุ่นลูกหลานของเราอยู่อาศัยอย่างร่มเย็นเป็นสุขในประเทศของพวกเราเอง ไม่มีกลุ่มอภิสิทธิ์ชนกลุ่มใดมาสูบเลือดเนื้อ แอบอ้างบุญคุณเฉกเช่นในยุคนี้ที่พวกเราเห็น การที่จะได้รับในสิ่งที่มุ่งหวังก็ต้องมีการต่อสู้แสดงกำลังให้สังคมได้รับรู้ และเพื่อที่จะให้กลุ่มบุคคลที่มีอำนาจในปัจจุบันได้เข้าใจในสังคมที่ก้าวหน้าเปลี่ยนแปลงไป ไม่อาจฝืนต่อกระแสการพัฒนาของโลก การต่อสู้ร่วมกับผองชนทั่วประเทศในครั้งนี้ เรา “ แดงเจียงใหม่ “ ได้ร่วมต่อสู้ทุกรูปแบบ และในรูปแบบที่ท่านได้เข้ามาร่วมอยู่นี้ คือการเผยแพร่ข่าวสารต่อสังคม เรา “ แดงเจียงใหม่ “ ได้สร้างเวปบล็อคไว้ 2 ที่ คือที่นี่ “ แดงเจียงใหม่” สำหรับการบอกกล่าวในเรื่องทั่วไป และอีกที่หนึ่งคือ “ Daeng ChiangMai “ สำหรับข่าวสารที่เราเห็นว่ามีประโยชน์ต่อการรับรู้ข่าวสารในการร่วมทำกิจกรรมของพี่น้องประชาชน


เชิญร่วมสร้างขวัญ และกำลังใจให้เพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมกันครับ
“แดงเจียงใหม่” " Daeng ChiangMai "

รักประชาธิปไตยไม่เอาเผด็จการ ต่อต้านการรัฐประหารทุกรูปแบบ สร้างขวัญกำลังใจและความสุขเพื่อปวงชน

การสังหารหมู่ที่กรุงเทพฯ : สมุดปกขาวโดยสำนักกฎหมาย Amsterdam & Peroff การสังหารหมู่ที่กรุงเทพฯ . ไพร่สู้บนเส้นทาง ๗๘ ปี ประชาธิปไตย ( ๒๔๗๕ - ๒๕๕๓ ) จรรยา ยิ้มประเสริฐ Voter's Uprising Thai

วันศุกร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กวีประชาไท : เมื่อผองเราตื่นจากหลับใหล

แหงนหน้าบอกฟ้า...ว่าผองเราตื่นจากหลับใหล ไม่หลงเหลือรักใด...สร่างแล้วสิ้นไร้ความรู้สึก

กระสุนทุกนัด...นั้นกัดกร่อนจิตสำนึก ท่ามกลางกองศพและซากตึก...คือรอยร้าวลึกรุนแรง

เมื่อฆาตกรปรากฏ...เราก็หมดเยื่อใย เมื่อคนสั่งฆ่าเยื้องกาย...แผ่นดินสั่นไหวทั่วหัวระแหง

เมื่อหัวใจเจ็บช้ำ...เราร้องร่ำหาการเปลี่ยนแปลง เมื่อแผ่นดินเดือดแดง...ภูเขาน้ำแข็งจักหลอมละลาย

ปีเดือนเคลื่อนผ่าน...จันทร์ดวงนั้นเก่าแก่ลง นิทานกากับหงส์...ไม่อยู่ยงคงเส้นสาย

รถโดยสารกาลเวลา...พาเราเคลื่อนขบวนมาไกล ควรมีหรือรอยอาลัย...ท่ามใบสั่งตายจากเบื้องบน

ปีศาจในดวงจันทร์...เฉกเช่นกันย่อมสั่นคลอน เพลงขับกล่อมเราก่อนนอน...กลายซับซ้อนและสับสน

สายน้ำอันชุ่มเย็น...เป็นธารสายโศกอันวกวน หยาดพิรุณนั้นร้อนรน...นั่นคือห่าฝนแห่งความตาย!

ไม่มีแล้วใช่ไหม...เทพนิยายบนฟ้านั่น ตำนานสรวงสวรรค์...เดินทางถึงวันเสื่อมสลาย

นานแล้วเรายอมให้ย่ำยี...ดั่งเราไม่มีหัวจิตหัวใจ อ้างความเป็นชาติอันเปล่าดาย...ฆ่ากันได้เป็นผักปลา

ชาตินั้นหรือ...คือดินแดนจับต้องได้ คือขอบเขตหมุดหมาย...อธิปไตยอิสระ

คือพลเมืองถ้วนหน้า...คือประชาสาธารณะ มิใช่เทพสักการะ...หรือพระประทานองค์ใด

ชาตินั้นหรือ...คือแดนดินถิ่นชีวิต ใช่รูปปั้นปูนปิด...หล่อสำริดพระปางค์ไหน

ใช่รัฐเร้นรัฐ...ลอบกัด...อำพรางกาย ใช่ปราสาทเจดีย์ทราย...ใต้น้ำมือใครประพรม

ความมั่นคงของชาติ...มิอาจเอ่ยกล่าวอ้าง หากเปล่าว่าง...พลเมืองเป็นปฐม

ดินแดนร้างไร้ความหมาย...ต่างอะไรจากสายลม มีเพียงความขื่นขม...ถูกบ่มจ่ายในโรงทาน

เพียงความมั่นคง...ของใครหรือ...จึงเข่นฆ่า ใต้ข้อกล่าวหา...ผู้ก่อการร้ายล้างผลาญ

หรือเลือดเนื้อพลเมือง...เป็นเพียงเครื่องบรรณาการ ให้ปีศาจในดวงจันทร์...คงกระพันนิรันดร์ไป

แต่ความมั่นคงหาใช่...ได้มาด้วยการกดขี่ ปลดปล่อยเราสู่เสรี...ทำเสียที...ทำได้ไหม

ทิ้งเสลี่ยงวอทอง...ลงมายืนบนผืนทราย เกิดและตาย..บนผืนดิน...เท่าเท่ากัน



เพียงคำ ประดับความ

กลุ่มกวีตีนแดง

7 ตุลาคม 2553

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น